niepowstrzymany — «nie dający się powstrzymać, opanować; niepohamowany» Niepowstrzymany potok słów. Niepowstrzymane łzy radości. Niepowstrzymana siła, wściekłość … Słownik języka polskiego
niepohamowany — niepohamowanyni «nie dający się, nie mogący się pohamować, powściągnąć; gwałtowny, nieokiełznany, niepowstrzymany» Niepohamowany gniew, charakter, śmiech. Niepohamowana ambicja, namiętność, zazdrość. Niepohamowany w gniewie choleryk … Słownik języka polskiego
niepowstrzymanie — przysłów. od niepowstrzymany Mijać, posuwać się niepowstrzymanie … Słownik języka polskiego
niepowściągliwy — niepowściągliwywi «taki, który nie może się powściągnąć, nie panujący nad sobą; odznaczający się brakiem powściągliwości; niepohamowany, niepowstrzymany, nieumiarkowany» Niepowściągliwy żarłok. Niepowściągliwy w mowie. Niepowściągliwe słowa … Słownik języka polskiego
pęd — m IV, D. u, Ms. pęddzie; lm M. y 1. blm «bardzo szybkie posuwanie się naprzód, pędzenie, bieg, lot; bardzo szybki ruch, funkcjonowanie czegoś» Gwałtowny, niepowstrzymany, szalony, żywiołowy pęd. Pęd pociągu, maszyny. Pęd powietrza, wody, wiatru.… … Słownik języka polskiego
śmiech — m III, D. u; lm M. y 1. «wyrażanie wesołości objawiające się ruchami mięśni twarzy i wydawaniem swoistego głosu; śmianie się» Donośny, radosny, serdeczny śmiech, Naturalny, zaraźliwy, wymuszony śmiech. Obraźliwy, nieszczery śmiech. Śmiech dziecka … Słownik języka polskiego